Bijna weg
Blijf op de hoogte en volg Renske
16 Augustus 2015 | Nederland, Middelburg
Lieve lezers,
Zondagmorgen, in mijn pyama, met een kopje thee nog even een stukje schrijven..
Zo vlak voor vertrek naar Delden, waar de 10-daagse conferentie is voor ik vlieg, zit ik in een niemandsland. Inpakken, afscheid nemen, gewoon thuis chillen, vrienden zien, dagje weg.. alles loop door elkaar en af en toe mijn hoofd dus ook. Maar het schijnt er allemaal bij te horen..dus vergeef me als ik niet helemaal bij de tijd ben of dingen vergeet..hopelijk niet mijn paspoort.
De afgelopen weken waren wel heel fijn. Na 5 weken veel werken had ik lekker 2 weken vrij. 2 weken om vanalles te doen. Dagje weg met mijn zussen naar Antwerpen bijvoorbeeld. Waar we heen gingen was nog een verrassing. Het enige wat is wist is naar Roosendaal gaan en mijn paspoort meenemen. Nou dat begon goed... Ik was net in Arnemuiden (1 stop na Middelburg) toen ik erachter kwam dat ik mijn paspoort thuis had laten liggen. Gelukkig was mijn vader oh-zo-lief om hem te komen brengen. In Roosendaal zat Roos al op mij te wachten en vertelde me dat we lekker een dagje naar Antwerpen zouden gaan en dat Suus het programma had samengesteld en aangezien ze iets studeerd waarbij organiseren een belangrijk onderdeel van de lessen is, was ik niet verbaasd dat zij dit op zich had genomen.
Meiden: het was een topdag! Dankjewel!
Vorige week, 9 augustus, was mijn uidzeddienst. Ik werd in mijn thuisgemeente gezegend en dus uitgezonden. Het was een mooie dienst waarbij ik mij echt gesteund voelde. Het nummer 'Once and for all' van Lauren Daigle heb ik laten luisteren, want het geeft een duidelijk beeld van wat er binnenin mij leeft, wat moeilijk in woorden is uit te drukken.
Daarna een verrassingslunch met een groot deel van de gemeente en vrienden en familie die speciaal voor mij waren gekomen. Wat een verrassing! Heerlijk gegeten, gekletst en afscheid genomen. Het was heel fijn om zo samen te zijn. Emotioneel op bepaalde punten en nee, ik heb het niet droog kunnen houden, maar tja, hoe had ik ook gekund met een moeder die een speech gaf en een kado met persoonlijke stukjes stof in een slinger gemaakt, een jonger zusje die een lied voor je zingt en een vader die zijn creatieve kant in een kralenwinkel loslaat en een oudere zus die alleen maar met haar aanwezigheid rust brengt en de familie compleet maakt. Oh wat ga ik jullie allemaal missen! Ik houd van jullie. Bedankt allemaal voor deze mooie laatste weken thuis.
Ik ga maar eens aankleden en verder met inpakken. Het is toch meer werk dan gedacht.
Zondagmorgen, in mijn pyama, met een kopje thee nog even een stukje schrijven..
Zo vlak voor vertrek naar Delden, waar de 10-daagse conferentie is voor ik vlieg, zit ik in een niemandsland. Inpakken, afscheid nemen, gewoon thuis chillen, vrienden zien, dagje weg.. alles loop door elkaar en af en toe mijn hoofd dus ook. Maar het schijnt er allemaal bij te horen..dus vergeef me als ik niet helemaal bij de tijd ben of dingen vergeet..hopelijk niet mijn paspoort.
De afgelopen weken waren wel heel fijn. Na 5 weken veel werken had ik lekker 2 weken vrij. 2 weken om vanalles te doen. Dagje weg met mijn zussen naar Antwerpen bijvoorbeeld. Waar we heen gingen was nog een verrassing. Het enige wat is wist is naar Roosendaal gaan en mijn paspoort meenemen. Nou dat begon goed... Ik was net in Arnemuiden (1 stop na Middelburg) toen ik erachter kwam dat ik mijn paspoort thuis had laten liggen. Gelukkig was mijn vader oh-zo-lief om hem te komen brengen. In Roosendaal zat Roos al op mij te wachten en vertelde me dat we lekker een dagje naar Antwerpen zouden gaan en dat Suus het programma had samengesteld en aangezien ze iets studeerd waarbij organiseren een belangrijk onderdeel van de lessen is, was ik niet verbaasd dat zij dit op zich had genomen.
Meiden: het was een topdag! Dankjewel!
Vorige week, 9 augustus, was mijn uidzeddienst. Ik werd in mijn thuisgemeente gezegend en dus uitgezonden. Het was een mooie dienst waarbij ik mij echt gesteund voelde. Het nummer 'Once and for all' van Lauren Daigle heb ik laten luisteren, want het geeft een duidelijk beeld van wat er binnenin mij leeft, wat moeilijk in woorden is uit te drukken.
Daarna een verrassingslunch met een groot deel van de gemeente en vrienden en familie die speciaal voor mij waren gekomen. Wat een verrassing! Heerlijk gegeten, gekletst en afscheid genomen. Het was heel fijn om zo samen te zijn. Emotioneel op bepaalde punten en nee, ik heb het niet droog kunnen houden, maar tja, hoe had ik ook gekund met een moeder die een speech gaf en een kado met persoonlijke stukjes stof in een slinger gemaakt, een jonger zusje die een lied voor je zingt en een vader die zijn creatieve kant in een kralenwinkel loslaat en een oudere zus die alleen maar met haar aanwezigheid rust brengt en de familie compleet maakt. Oh wat ga ik jullie allemaal missen! Ik houd van jullie. Bedankt allemaal voor deze mooie laatste weken thuis.
Ik ga maar eens aankleden en verder met inpakken. Het is toch meer werk dan gedacht.
-
16 Augustus 2015 - 16:03
Liesanne:
Heey meid, wat een mooi afscheid was er vorige week voor je geregeld. Ik hield het ook niet helemaal droog met die tekenen van liefde vanuit je gezin, prachtig -
19 Augustus 2015 - 16:48
Janneke Smilde:
Hallo Renske, in de Faam las ik net je interview. Wat gaaf dat je meegaat met de Logos! Op dit moment ben ik even twee weekjes in Nederland om op 24 augustus weer terug te vliegen naar de Next Wave van de organisatie YWAM. Vorig jaar en het jaar daarvoor zijn Geert (mijn man) en ik beide keren vijf maanden mee geweest met de Logos Hope. Het jaar daarvoor ook met de Next Wave. Ik wens je héél veel plezier én kracht om dit mooie werk voor onze grote God te mogen doen. Wil je de groetjes doen aan Joost en Mandy (op dek 5, hut 748, onze hut...) en aan Sheryn en Andrew? Ook aan Abelardo, onze zoon :-) en nog héél véél anderen. Leuk om je zo te volgen! Groetjes, Janneke
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
